The Female Microhistorical Narratives Towards the Great History in Polish Fictional Prose

W pracy zostaje poruszony problem kobiecego doświadczenia historii oraz wpływu historycznych wydarzeń na życie jednostki. Autorka, opierając się na trzech utworach: "Sońce" Ignacego Karpowicza, "Włoskich szpilkach" Magdaleny Tulli oraz "Matkach i córkach" Ałbeny Grabowskiej, skupia się na literackich reprezentacjach zderzenia Wielkiej Historii, zdominowanej przez męski punkt widzenia, z mikrohistorią interpretowaną tu jako zapis osobistego kobiecego doświadczenia. Uwzględnienie kobiecej perspektywy narracyjnej w opowieści o przeszłości pozwala na odsłonięcie obszarów ludzkiej egzystencji dotąd pomijanych w oficjalnym dyskursie historycznym takich jak: przestrzeń prywatna, cielesne doświadczenia czy relacje rodzinne i społeczne. Analiza literackich mikronarracji uwydatnia także sposób, w jaki dochodzi do przemilczenia osobistych opowieści, i jak w obliczu wielkich historycznych wydarzeń oraz związanych z nimi traum, podlegających dziedziczeniu, zostaje unieważniona mikrohistoria nie tylko uczestników wydarzeń, ale często również następnych pokoleń.The work addresses the issue of women's experience of history and the impact of historical events on the life of an individual. The author, relying on three pieces of literature : ‘Sońka’ by Ignacy Karpowicz, ‘Włoskie szpilki’ by Magdalena Tulli, and ‘Matki i córki’ by Albena Grabowska, focuses on the literary representations of the clash of the Great History, dominated by a male point of view, with the microhistory interpreted here as a record of personal female experience. Including a female narrative perspective in the story of the past allows to reveal the areas of human existence previously overlooked in the official historical discourse, such as: private space, bodily experiences and family or social relations. The analysis of the literary micronarratives emphasizes also the way in which personal stories are silenced and how in the face of great historical events and related traumas being subject to inheritance, the microhistory of not only event participants but also this of subsequent generations is often invalidated