The Scope of the State of Emergency. Messianism and Subjectivity in Giorgio Agamben's Philosophy

Celem niniejszej pracy jest analiza roli, jaką żydowski mesjanizm odgrywa w teorii podmiotowości Giorgia Agambena, jednego z najważniejszych współczesnych filozofów kontynentalnych. Jako główną hipotezę badawczą przyjmuję, że mesjanizm żydowski jest instrumentem pozwalającym Agambenowi zmierzyć się z paradoksem podmiotowości, polegającym na tym, że każdy proces upodmiotowienia jest zarazem procesem odpodmiotowienia. Zgodnie z pozostałymi hipotezami 1) za wytwarzanie ludzkiej podmiotowości odpowiadają mechanizmy biologiczne i społeczne nazywane przez Agambena „urządzeniami”; 2) najważniejszymi urządzeniami są prawo, język oraz czas; 3) w nowoczesnych społeczeństwach zachodnich urządzenia te działają według logiki politycznego stanu wyjątkowego, będącego domeną suwerennej władzy; 4) stan wyjątkowy prowadzi do dysfunkcjonalności urządzeń, ponieważ czyni z nich wyłącznie siłę odpodmiotawiającą; 5) Agamben podejmuje się przezwyciężenia logiki stanu wyjątkowego i konceptualizacjipodmiotowości poza paradygmatem suwerenności; 6) mesjanizm żydowski jest teorią „rzeczywistego” stanu wyjątkowego, umożliwiającego przełamanie logiki politycznego stanu wyjątkowego i oddzielenie urządzeń od suwerennej władzy; 7) filozoficzna orientacja Agambena prowadzi go do daleko idącej reorientacji żydowskiej ideimesjańskiej.The objective of this research project is to analyze the role of Jewish messianism in Giorgio Agamben’s theory of subjectivity. I mainly hypothesize that Jewish messianism is an instrument which allows Agamben - one of the most important contemporary continental philosophers - to challenge the paradox of subjectivity, according to which every process of subjectivation cannot help but involve the process of desubjectivation. The other hypotheses are as follows: 1) subjectivity is constituted by means of biological andsocial mechanisms which Agamben calls ‘dispositives’; 2) the most important dispositives are law, language and time; 3) in modern Western societies their modus operandi is the political state of exception, being the domain of sovereign power; 4) in the state of exception the dispositives are dysfunctional because they only lead to the desubjectivation of human subjects; 5) Agamben’s aim is to overcome the logic of the political state of exception and conceptualize subjectivity beyond the paradigm of sovereignty; 6) Jewish messianism is atheory of the ‘real’ state of exception, able to dismantle the structure of exception and separate the dispositives from sovereign power; 7) Agamben’s philosophical orientation results in a significant reorientation of Jewish messianic idea