Relationship between postural stability and Functional Gait Assessment in stroke patients.

Wstęp. Udar mózgu stanowi jeden z głównych problemów zdrowotnych społeczeństwa, będąc trzecią, co do częstości przyczyną zgonów na świecie. W obrazie klinicznym objawia się m.in. utratą sprawności ruchowej, spowodowaną uszkodzeniem ośrodkowego układu nerwowego. Przebyty udar mózgu stanowi najczęstszą przyczynę utraty zdolności utrzymania równowagi, przez co w wielu przypadkach prowadzi do zaburzeń chodu, utraty niezależności, zwiększonego ryzyka upadków i istotnego pogorszenia jakości życia chorego.Cel. Celem tej pracy jest analiza związku pomiędzy stabilnością posturalną a funkcjonalnością chodu u badanych po udarze mózgu, przy pomocy ogólnodostępnych narzędzi. Dodatkowymi celami pracy jest ocena zależności pomiędzy stabilnością posturalną a samodzielnością i ryzykiem upadków osób po udarze mózgu.Materiał i metoda. Badanie przeprowadzono w grupie chorych z niedowładem połowiczym po udarze mózgu. Kwalifikowano chorych, którzy spełniali następujące kryteria: czas od zachorowania wynosił powyżej 1 miesiąca, stabilność funkcji życiowych, samodzielność bądź potrzeba stosowania zaopatrzenia ortopedycznego w umiarkowanym stopniu podczas lokomocji. Do badania włączono 41 chorych (26 kobiety, 15 mężczyzn). Średni wiek badanych wynosił 62,7±7,12 lat. Stabilność posturalną oceniano za pomocą Skali Oceny Posturalnej Po Udarze Mózgu (PASS), funkcjonalność chodu przy użyciu Funkcjonalnej oceny chodu (FGI) oraz niezależność i ryzyko upadków chorego Testem Time Up & Go.Wyniki. W badaniu wykazano istotny związek stabilności posturalnej z funkcjonalnością chodu (rho=0.84). Poziom niezależności (rho=-0.81) oraz ryzyka upadków (p<0.02) ocenianych testem Time Up & Go koreluje ze stabilnością posturalną w badanej grupie.Wnioski: W badanej grupie chorych stabilność posturalna wskazuje na związek z funkcjonalnością chodu, niezależnością oraz ryzykiem upadków, dlatego, zaleca się ukierunkowanie postępowania rehabilitacyjnego na odzyskanie jak najlepszej stabilności posturalnej, przez wprowadzenie odpowiednich ćwiczeń równoważnych.Introduction. Stroke is one of the main public health problems, being the third most common cause of death in the world. The clinical picture includes, among other things, motor function impairment, caused by damage to the central nervous system. Stroke is the most common cause of loss of ability to maintain balance, which in many cases leads to gait disorders, loss of independence, increased risk of falls and significant deterioration of the patient’s quality of life.Aim. The aim of the study was to analyse the relationship between postural stability and functionality of gait in subjects following a stroke with the help of available tools. Additional objectives of the study were to evaluate the relationship between postural stability and independence and the risk of falls in subjects after a stroke.Materials and methods. The study was carried out on a group of patients with hemiplegia. Patients were enrolled according to the following inclusion criteria: the time from the onset of the stroke over 1 month, stability of vital functions, independence or need for moderate use of orthopaedic equipment during locomotion. 41 patients (26 women, 15 men) with age of (62.7 ± 7.12 ) were included in the study. Postural stability was assessed using the Postural Assessment Scale For Stroke Patients (PASS), gait functionality using Functional Gait Assessment (FGA) and independence and the risk of falls of patients by the Timed Up & Go Test.Results. The study showed a significant association between postural stability and functional gait (rho = 0.84). Level of independence (rho = -0.81) and the risk of falls (p