Rat's orexin receptor glycosylation profile.

Oreksyny (hipokretyny) są peptydami, które zostały odkryte pod koniec lat 90-tych. Pierwotnie zostały one zlokalizowane w podwzgórzu, chociaż późniejsze badania wykazały również inne lokalizacje w organizmie. Obecnie wyróżnia się dwa typy oreksyn: A oraz B, których receptorami są odpowiednio OX1R oraz OX2R. Tak jak hipokretyny, receptory oreksynowe zostaly zlokalizowane w mózgu, przewodzie pokarmowym i tarczycy. Badania immunohistochemiczne wykazały, że receptor oreksynowy 1 można znaleźć głównie w cytoplazmie, natomiast receptor Hcrt 2 w jądrze komórkowym. Rozmieszczenie neuronów hipokretynowych w mózgu, ale także w przewodzie pokarmowym czy jądrach, wskazuje na ich duży wpływ na wiele różnych funkcji całego organizmu. Biorą one udział między innymi w regulacji przyjmowania pokarmu, żołądku powodują wzrost sekrecji HCl, są odpowiedzialne za podtrzymywanie organizmu w stanie czuwania. Dlatego badania nad oreksynami obejmują także schorzenia takie jak narkolepsja, katapleksja czy porażenie przysenne. Receptory hipokretyny są one glikoproteinami, posiadającymi na swojej powierzchni struktury cukrowe, które mogą w sposób znaczący wpływać na ich funkcje. Dlatego celem niniejszej pracy było określenie budowy części cukrowej receptora oreksynowego pochodzącego z trzech organów szczura: wątroby, trzustki i oka przy użyciu lektyn jako narzędzia specyficznie rozpoznającego i selektywnie wiążącego określone reszty cukrowe. Niestety pomimo usilnych, dlugotrwałych prób nie udało się immunologicznie określić położenia receptora oreksynowego w materiale rozdzielanym elektroforetycznie w żelu poliakryloamidowym z powodu niespecyficzności przeciwciał skierowanych przeciwko wspomnianemu receptorowi zakupionych w firmie Santa Cruz. Realizacja założonego celu wymaga zatem zakupu innych komercyjnie dostępnych przeciwciał.Orexin (hypocretin) are peptides that were discovered in the late 90's. They were originally located in the hypothalamus, although subsequent studies have also shown other locations of orexins in the body. Currently, there are two types of orexin: A and B, which are respectively OX1R receptors and OX2R receptors. Just like hypocretin, orexin receptors have been localized in the brain, gastrointestinal tract and thyroid. Immunohistochemical studies have shown that orexin receptor 1 can be found mostly in the cytoplasm, whereas orexin receptor 2 is predominantly in the nucleus. Location of hypocretin neurons in the brain, gastrointestinal tract, or nuclei, suggests their high influence on many different functions of the body such as: regulation of food intake, increasing HCl secretion in stomach, regulation of organism arousal and wakefulness. Because of that, research on orexin includes also treating disorders like: narcolepsy, cataplexy and sleep paralysis.Hypocretin receptors are glycoproteins. They have carbohydrate structures on its surface , that may significantly affect their functions. Therefore, the aim of this study was to determine the construction of the sugar portion of orexin receptor derived from three rat organs: liver, pancreas and eye using lectins as a tool that specifically recognizes and binds selectively to specific sugar residues. Unfortunately, despite intensive and long-term attempts we have not been able to immunologically determine the position of orexin receptor in the material separated by electrophoresis in a polyacrylamide gel. The reason for this is most likely the non-specificity of antibodies directed against the mentioned orexin receptor purchased at Santa Cruz company. The objective can therefore requires the purchase of other commercially available antibodies