W latach 90. XX wieku, wraz z ogłoszeniem przez Chorwację niepodległości, liczni chorwaccy językoznawcy zaczęli prowadzić intensywną purystyczną politykę językową mającą na celu usunięcie z języka elementów obcych, również wielu wyrazów tureckiego pochodzenia. Głównym celem niniejszej publikacji jest analiza statusu, frekwencji i funkcji siedmiu turcyzmów: ćošak, dućan, dugme, dušmanin, đubre, marama, maramica we współczesnym języku chorwackim. Są to wyrazy, które mają swoje rodzime neutralne odpowiedniki, w związku z czym od lat 90. XX wieku narażone były na purystyczne działania prowadzone przez chorwackich normatywistów na łamach poradników językowych oraz opracowań leksykograficznych. W artykule podjęto próbę konfrontacji zaleceń dotyc...