Linguistic picture of the president’s plane crash of April 10, 2010 and the national mourning afterwards (based on Polish and American press)

The aim of my master’s thesis was to present the linguistic picture of the president’s plane crash of 10 April 2010 in Smoleńsk and the national mourning that took place after it. In the first chapters I explained the cognitive attitude towards language and the notion of the linguistic picture of the world. What is more, I presented methods I had decided to use during my analysis of the data, and exactly the metaphor, metonymy and key words for aspecific culture. In the next part of my thesis I analyzed Polish articles covering the period from 10 to 18 April 2010, which was the time of national mourning in Poland. After the analysis I noticed some trends that recurred in Polish press, and that were metaphors: CRASH IS WAR, CRASH/ MOURNING IS SCHOOL, MOURNING IS PERSON, MOURNING IS LIQUID, MOURNING IS CONTAINER, HOMELAND IS PERSON and PEOPLE ARE LIQUID. Those metaphors occurred more or less in all of the articles I had chosen for the analysis. Sometimes the metaphors were more detailed, i.e. the metaphor CRASH IS WAR was particularized to MOURNING IS OPONENT. After the analysis of the Polish press I moved on to the American press, where I also found some tendencies in metaphorization, like: POLAND IS PERSON, CITY IS PERSON and CRASH IS PERSON. Comparing the ways of metaphorization in Polish and American press I noticed that American journalists do no not use so many complex metaphors as Polish journalists, what can be the result of the fact that they are not so emotionally bound to the whole case. In the next chapter I presented some problems that can occur during the process of the translation of Polish metaphors. What is more, I gave an example of some solutions to these problems. Next I moved on to the key words for Polish culture and some difficulties with their translation. I ended my thesis with the conclusion of the analysis and the translator’s problems.Celem mojej pracy magisterskiej było ukazanie językowego obrazu świata katastrofy samolotu prezydenckiego 10 kwietnia 2010 roku w Smoleńsku oraz żałoby narodowej, która po niej nastąpiła. Pierwsze rozdziały poświęciłam opisaniu kognitywnego podejścia do języka oraz pojęcia językowego obrazu świata. Dodatkowo opisałam metody, które postanowiłam zastosować podczas analizy materiału, a mianowicie metaforę, metonimię i słowa klucze dla danej kultury. W kolejnej części pracy przeanalizowałam polski materiał prasowy z okresu 10 – 18 kwietnia 2010, który był okresem żałoby narodowej w Polsce. Po przeanalizowaniu materiału zauważyłam pewne trendy, które powtarzały się w artykułach w prasie polskiej, a były to metafory: KATASTROFA TO WOJNA, KATASTROFA/ŻAŁOBA TO SZKOŁA, ŻAŁOBA TO OSOBA, ŻAŁOBA TO CIECZ, ŻAŁOBA TO POJEMNIK, OJCZYZNA TO OSOBA oraz LUDZIE TO CIECZ. Metafory te pojawiały się mniej więcej we wszystkich wydaniach wybranych do analizy. Czasem pojawiały się również różne uszczegółowienia danych metafor, np. uszczegółowienie metafory KATASTROFA TO WOJNA w postaci metafory ŻAŁOBA TO PRZECIWNIK. Po zakończeniu badania materiału polskiego przeszłam do materiału amerykańskiego, gdzie również pojawiły się pewne tendencje w metaforyzacji, np. POLSKA TO OSOBA, MIASTO TO OSOBA oraz KATASTROFA TO OSOBA. Po porównaniu sposobu metaforyzacji w prasie polskiej i amerykańskiej zauważyłam, że dziennikarze amerykańscy nie stosują tak bogatych i rozbudowanych metafor, jak dziennikarze polscy, co może wynikać z faktu, że dziennikarze amerykańscy nie podchodzą do tego tematu tak emocjonalnie. W kolejnym rozdziale zajęłam się problemami, jakie może napotkać tłumacz na swojej drodze podczas tłumaczenia metafor zastosowanych w artykułach polskich. Podałam również kilka rozwiązań owych problemów. Następnie przeszłam do słów kluczy kultury polskiej i trudności z ich tłumaczeniem. Pracę zakończyłam podsumowaniem analizy i problemów tłumacza