DİJİTAL YERLİLERİN SANAL AĞLARDA SOSYALLEŞME VE YALNIZLAŞMA TUTUMLARI

Bu çalışmada, sanal sosyal ağların dijital yerlilerin cinsiyet özellikleri bağlamında sosyalleşme ve yalnızlaşma tutumlarında nasıl bir etkiye sahip olduğunu ortaya çıkarmak amaçlanmaktadır. Çalışmaya 2000 sonrası doğumlu lise ve ortaokul öğrencilerinden toplam 500 öğrenci katılmıştır. Bu öğrencilerin %47,9’u kadınlardan oluşurken, %52,1’i erkeklerden oluşmaktadır. Bu çalışmada nicel ve nitel yöntemlerin birlikte kullanıldığı karma araştırma yöntemi uygulanmıştır. Nicel yöntem olarak 500 kişiye anket uygulanırken, nitel yöntem olarak 15 öğrenci ile görüşme yapılmıştır. Ankette sosyo-demografik bilgi formu ve SOYÖ ölçeği kullanılmıştır. Anket toplam 38 sorudan oluşmaktadır. Mülakatta ise anket soruları şık belirtilmeksizin ucu açık bir şekilde sorulmuş ve kayıt cihazı ile kaydedilmiştir. Anket verilerinin analizi SPSS 25 kullanılarak değerlendirilmiş ve yapılan mülakatlar ile elde edilen veriler deşifre edilerek birlikte yorumlanmıştır. Dijital yerlilerin sosyalleşme ve yalnızlaşma tutumlarına dair bulgular incelendiğinde sanal ortamlardaki sosyalleşme düzeyleri ve sanal ortamlardaki yalnızlık düzeylerinin yüksek seviyede, sanal ortamlardaki paylaşımlarının ise düşük seviyede olduğu görülmektedir. Ankette uygulanan SOYÖ ölçeği tüm boyutlarının ortalaması 2,87’dır. Bu bağlamda Dijital Yerlilerin şiddetli olmamakla beraber sanal ortam yalnızlığı yaşadıkları ifade edilebilir. Ayrıca çalışmamızda cinsiyet ile sosyalleşme ve yalnızlaşma ilişkisi araştırılmış ve erkek öğrencilerin çok az bir farkla da olsa kız öğrencilere oranla daha fazla sanal ortam sosyalleşmesi ve yalnızlığı yaşadığı tespit edilmiştir