Technika i narzędzie jako kontekst semantyczno-kulturowy internetu. Przyczynek do badania stereotypu internetu.

Przedmiotem mojej pracy jest niepodejmowane dotąd w refleksji nauk społecznych zagadnienie stereotypu internetu, czyli jego językowego obrazu. W swej pracy twierdzę, że należy wziąć w nawias dotychczasowe rozważania o internecie i na tak przygotowanym, oczyszczonym z utartych schematów gruncie, od podstaw zbudować opis internetu przez pryzmat jego językowego stereotypu. Stereotyp rozumiem za teorią Językowego Obrazu Świata jako ustabilizowane, utrwalone społecznie wyobrażenie przedmiotu, a więc sposób pojmowania przedmiotu w danej wspólnocie językowej, utrwalony w języku i dostępny, tzn. dający się poznać poprzez język. Świadomie operując dwoma różnymi ogniskowymi proponuję dwa różne ujęcia tak rozumianego stereotypu internetu. Przedstawiona w rozdziałach 5 i 6 pracy rekonstrukcja obrazu internetu z materiału językowego zebranego w badaniu 64 osób związanych z e-biznesem, z którymi przeprowadziłam indywidualne wywiady pogłębione, daje obraz bardzo szeroki, panoramiczny. Natomiast rozdziały 2 i 3 zostały pomyślane jako mocna soczewka powiększająca, której zadaniem jest skupienie uwagi na bardzo małym wycinku stereotypu internetu – na pogłębionej analizie kontekstu znaczeniowego dwóch leksemów: ‘technika’ i ‘narzędzie’ będących składowymi fraz często spotykanych w mówieniu o internecie. Oba kadry bazują na podbudowie teoretycznej koncepcji Językowego Obrazu Świata przedstawionej wraz z kognitywną teorią metafory w 4 rozdziale pracy. Wyniki poszukiwania śladów semantycznych ‘techniki’ i ‘narzędzia’ w etymologii, antropologii, historii idei oraz filozofii prowadzą do wniosku, że ‘technika’ i ‘narzędzie’ są znaczeniowo nieodłączne od koncepcji bytu i człowieka. Choć nieco trudniejsze do dostrzeżenia, powiązanie z kwestiami antropologicznymi i metafizycznymi jest niezmiennie zachowane we współczesnym pojmowaniu techniki jako zorientowanej na efektywne osiąganie celów technologii, która utożsamia narzędzie z instrumentem. Powiedzenie, że ‘internet to technika’ lub ‘internet to narzędzie’ zakotwicza stereotyp w tychże kontekstach. Brak zastanowienia nad semantyką tych definiensów, wzięcie ich za aksjomaty, skazuje refleksję o internecie na jałowość. Językowy obraz internetu odtworzony z wypowiedzi twórców startupów e-biznesowych, podobnie jak semantyka ‘techniki’ i ‘narzędzia’, „wyprowadza” poza obręb rozumienia infrastrukturalnego. Językowo internet jest konceptualizowany przede wszystkim jako miejsce lub przestrzeń utworzona z połączonych umysłów, czy świadomości. Poza tym w analizie zaskakująco odsłania się obecność wymiaru sakralnego wiązanego z wyobrażeniem internetu