Poprawa stanu funkcjonalnego osób po przebytym udarze mózgu — rola pielęgniarki

Introduction. Advances in medical knowledge and technology are considered important factors that are able to prolong life in individuals with damages of a nervous system. The number of the handicapped people suffering from brain stroke has been constantly increasing. That is why a proper and constant rehabilitation remains a crucial issue. Complexity of neurological and functional deficits make physiotherapeutic treatment conditional upon compensation of defects and recovering process. Nowadays we are aware that the results of brain stroke might be reversible, thus rehabilitation treatment should be flexible and properly adjusted to the patients needs. Therefore various forms of treatment should meet the individual needs of patients and the effects of treatment should be constantly evaluated and verified by interdisciplinary teams. Aim of the study. The aim of the study was to evaluate improvement in functional performance and independence in performing basic activities of people suffering from brain stroke after they were admitted to the hospital up to 4-6 weeks of introducing a complex therapeutic process. Another purpose of the research was to collect information which functions were regained in the first stages of recovery. Material and methods. The research included randomly selected 75 patients suffering from brain stroke hospitalized in the Neurology and LUM Ward of Voivodeship Specialist Hospital in Słupsk. Evaluation of functional condition and patient’s ability to perform everyday activities was based on Barthel index, that allowed to estimate a level of patients independence in performing particular activities on the scale from 0 to 100 points. Results and conclusions. Every third respondent suffering from brain stroke after a period of 6 weeks did not complain and was able to perform everyday activities. The most difficult tasks were showering and bathing while eating and moving in and out from bed to chair were fairly easy. Only effective functioning of an interdisciplinary team considerably improves quality of treatment and care provided to patients and their relatives.Wstęp. Postęp wiedzy i technologii w medycynie jest jednym z powodów wydłużenia życia osobom z uszkodzeniami układu nerwowego. Liczba osób niepełnosprawnych z powodu przebytego udaru mózgu stale wzrasta, dlatego bardzo istotna staje się właściwa i ciągła rehabilitacja. Złożoność deficytu neurologicznego i funkcjonalnego warunkuje zastosowanie postępowania fizjoterapeutycznego, którego celem jest kompensacja ubytków wraz z odzyskiwaniem utraconych funkcji. Obecnie wiadomo, że skutki udaru bywają odwracalne, zatem postępowanie usprawniające musi być także odpowiednio dostosowane i elastyczne. Innymi słowy, osoby poddawane terapii nie powinny być dopasowywane do schematów leczenia, a wszystkie metody muszą być indywidualnie dobierane do pacjenta, natomiast efekty ich stosowania stale oceniane oraz weryfikowane przez zespół interdyscyplinarny. Cel pracy. Celem badania była ocena uzyskania poprawy sprawności funkcjonalnej i samodzielności pacjentów po przebytym udarze mózgu od momentu przyjęcia na oddział do upływu 4–6 tygodni od ostrego incydentu naczyniowego, w którym wprowadzono kompleksowy proces terapeutyczny. Kolejnym celem badania było uzyskanie informacji, które z poszczególnych czynności pacjent po przebytym udarze mózgu odzyskuje w szybszym tempie. Materiał i metody. Badaniami objęto 75 pacjentów hospitalizowanych z powodu przebytego udaru mózgu na oddziale Neurologii i Leczenia Udaru Mózgu Wojewódzkiego Szpitala Specjalistycznego w Słupsku wybranych losowo. Do oceny stanu funkcjonalnego pacjenta oraz możliwości wykonywania niezbędnych czynności codziennego życia wykorzystano wskaźnik Barthel, który pozwolił na określenie stopień samodzielności pacjenta w wykonywaniu poszczególnych czynności dnia codziennego w skali od 0 do 100 punktów. Wyniki i wnioski. Co trzeci badany chory po przebytym udarze mózgu po upływie 6 tygodni nie zgłaszał skarg i był samodzielny w czynnościach dnia codziennego. Najtrudniejsze do odzyskania samodzielności okazało się mycie i kąpiel całego ciała, natomiast najłatwiej było odzyskać sprawność w spożywaniu posiłków i przemieszczaniu się z łóżka na krzesło i z powrotem. Tylko sprawne funkcjonowanie zespołu interdyscyplinarnego w znacznym stopniu poprawia jakość sprawowanej opieki nad pacjentem i jego rodziną, uzyskując tym samym lepszą jakość życia chorych po przebytym udarze mózgu