Metody zapobiegania stymulacji nerwu przeponowego u chorych z wszczepionym układem resynchronizującym

Cardiac resynchronisation therapy is an established therapy for patients with advanced heart failure, decreased left ventricular ejection fraction, a wide QRS syndrome, and the presence of left ventricular dyssynchrony despite optimal pharmacotherapy. The key feature for applied treatment is proper qualification and the optimal placing of left ventricular electrode implantation. The major issues that limit resynchronisation therapy are high left ventricle pacing threshold and phrenic nerve stimulation (PNS). PNS occurs in 30% of patients at implantation. In this paper, we present alternative methods of avoiding PNS based on the latest clinical trials and our own experience.Terapia resynchornizująca serca jest uznaną metodą leczenia chorych z zaawansowaną niewydolnością serca, obniżoną frakcją wyrzutową lewej komory, szerokim zespołem QRS i obecnością dyssynchronii skurczu lewej komory mimo optymalnej farmakoterapii. Właściwa kwalifikacja oraz optymalne miejsce implantacji elektrody lewokomorowej mają kluczowe znaczenie w odpowiedzi na zastosowane leczenie. Głównymi problemami, które ograniczają terapię resynchronizującą, są wysoki próg stymulacji elektrody lewokomorowej oraz stymulacja nerwu przeponowego (PNS). Stymulacja nerwu przeponowego występuje nawet u 30% chorych. W niniejszej pracy przedstawiono alternatywne metody unikania PNS na podstawie najnowszych badań klinicznych oraz własnego doświadczenia