Romantik ilişkilerde gelecek zaman yönelimine ebeveynlik stillerinin etkisi: Geçici ilişkilere karşılık uzun dönemli bağlanım

The aim of this study is to examine the perceived parental styles as predictor of the future time orientation on romantic relationships for university students. Two tools were used for data gathering. “Future Time Orientation on Romantic Relationships Scale” used to evaluate the future time orientation on romantic relationships was developed by Öner (2000). “Parental Bonding Scale” was used for determining the level of loneliness of the children was developed by Tosun and Sümer (2006). The study was carried out at Ondokuz Mayıs University (N= 187). The average age of the students is 21.02±1.98 (S= 1.98). As a statistical analysis method Pearson correlation coefficient and linear regression analysis were used. The results of the Pearson product-moment correlation coefficient showed that maternal care, maternal overprotection, paternal care and paternal overprotection were related to future time orientation on romantic relationships. The results of the regression analysis indicated that maternal care, maternal overprotection, paternal care and paternal overprotection predicted significantly future time orientation on romantic relationships.Bu araştırmanın amacı üniversite öğrencilerinde algılanan ebeveynlik stillerinin romantik ilişkilerde gelecek zaman yönelimlerinin anlamlı bir yordayıcısı olup olmadığının araştırılmasıdır. Öğrencilerin romantik ilişkilerde gelecek zaman yönelimlerini belirlemek için Öner (2000) tarafından geliştirilen “Romantik İlişkilerde Gelecek Zaman Yönelimi Ölçeği” ve ebeveynlik stillerini algılayışlarını belirlemek için ise Tosun ve Sümer (2006) tarafından geliştirilen “Ebeveyn Bağlılık Ölçeği” kullanılmıştır. Araştırma, Ondokuz Mayıs Üniversitesinde öğrenim gören 187 öğrenci üzerinde gerçekleştirilmiştir. Öğrencilerin yaş ortalaması 21.02±1.98 olup, 122’si kız ve 65’i erkektir. Verilerin analizinde Pearson Momentler Çarpımı korelasyonu ve regresyon analizi kullanılmıştır. Bulgular, romantik ilişkilerde gelecek zaman yönelimi ile anne ilgi, anne aşırı koruma, baba ilgi ve baba aşırı koruma arasında pozitif yönde anlamlı ilişki olduğunu ortaya koymaktadır. Ayrıca regresyon analizi sonuçları ebeveynlik stillerinden anne ilgi, anne aşırı koruma, baba ilgi ve baba aşırı korumanın romantik ilişkilerde gelecek zaman yönelimini anlamlı olarak yordadığını göstermektedir