Szkoła immersyjna medialnie – szanse i zagrożenia

Stanisław Dylak claims significantly: “The school itself has never been under such pressure from the environment that it is experiencing nowadays”, since nowadays media environment has been trying to introduce a well-planned education as well as to inspire and trigger immense socialization in terms of span and effectiveness. Never before have pupils had such “space” as they do today, the media space, digital space where they can spend their time, make friends, have fun with friends from the furthest places in the world. The school used to provide just an ersatz of that (Dylak 2013, p. 12). Therefore, the question about the future of the school is the one that is exploding today with great impetus. In my opinion, the school is and will be essential mainly because of a real socializing process that is performed via real interactions among pupils and with their teachers. At the same time, I am convinced that the school will be slightly different, it will be an interactive school in which we will observe professionalizing and intensification of interpersonal communication as well as interactive didactics which enables a very dynamic education process in good atmosphere, using the pupil’s potential and with a wise use of media. A path leading to such a school is not easy as there are as many opportunities as difficulties and threats on the road but “it is the living we must follow, and leave the former life beneath…” (Adam Asnyk, transl. Jarosław Zawadzki).Dzisiejsze środowisko medialne podejmuje planową edukację oraz inspiruje i uwalnia olbrzymią swym zasięgiem i skutecznością socjalizację. Nigdy dotąd uczniowie nie mieli takiej „przestrzeni” jak obecnie, przestrzeni medialnej, cyfrowej, gdzie mogą spędzać czas, nawiązywać znajomości, bawić się z przyjaciółmi z najodleglejszych miejsc świata; kiedyś namiastkę tego zapewniała szkoła (Dylak 2013, s. 12). Dlatego ogromną siłę ma obecnie pytanie o model szkoły przyszłości. Moim zdaniem szkoła jest i będzie konieczna, głównie ze względu na proces realnego uspołecznienia, który dokonuje się przede wszystkim przez realne kontakty uczniów ze sobą, z nauczycielami, ale równocześnie jestem przekonany, że będzie to musiała być szkoła już trochę inna, szkoła interaktywna, gdzie nastąpi profesjonalizacja i intensyfikacja komunikacji interpersonalnej, a także dydaktyki interaktywnej, w której następuje bardzo dynamiczny, w dobrej atmosferze, z wykorzystaniem potencjału ucznia proces nauczania–uczenia się, także z mądrym wykorzystaniem mediów. Droga do takiej szkoły nie jest łatwa, albowiem ile szans, tyle trudności i zagrożeń, jednak jak mawiał klasyk Adam Asnyk, „trzeba z żywymi naprzód iść, bo życie sięgać nowe”