Matjurtarækt í Reykjavík : mögulegur ávinningur komandi kynslóða

Á Íslandi búum við flest svo vel að geta gengið að því vísu að hafa upphitað húsnæði án mikilla umhverfislegra áhrifa. Það er vegna þess að hér höfum við næga uppsprettu jarðvarma sem nýttur er til upphitunar húsnæðis. Í þessari ritgerð veltir höfundur því fyrir sér hvort við séum að nýta þessa auðlind til fulls eða hvort við getum horft til þess að auka nýtingu hennar svo að komandi kynslóðir geti lifað við betri skilyrði. Skoðað er hvernig upphaf nýtingar jarðvarma var í Reykjavík og hver ávinningur þess hefur verið. Einnig er skoðað hvernig Reykvíkingar lærðu að nýta sér matjurtaræktun innan borgarmarka fyrr á tímum, skoðað er hvernig við nýtum okkur þá reynslu í dag og hvort við getum útbúið kerfi sem gerir okkur kleift að leita aftur í þá þekkingu og yfirfæra hana á okkar daglega líf til að bæta heilsufar og lífsgæði. Tekin er saman tölfræði um hver neysla Íslendinga er á ávöxtum og grænmeti nú til dags og hvort sú neysla sé í samræmi við þær þarfir sem talið er að stuðli að heilsusamlegu líferni. Þurfum við ekki að útbúa kynslóðir framtíðarinnar undir að gera sömu kröfur til næringar og við gerum nú til hreyfingar sem stuðlar að aukinni lýðheilsu. Höfundur veltir fyrir sér hvort ekki sé nauðsynlegt að samfélagið stuðli að breyttum áherslum í kennsluaðferðum til að ná fram þeim markmiðum