Travelling for charity: The intersection of charity, development and tourism in voluntourism

Voluntúrismi, eða ferðamennska í góðgerðarskyni, er víða skilgreint sem samþætting ferðamennsku og þróunarsamvinnu og hefur rutt sér til rúms sem vinsæll ferðamáti. Hann samtvinnar á sérkennilegan hátt hugmyndir um góðgerðir, fátækt og samfélagslega ábyrgð við frístundir og ferðalög. Gagnrýnendur voluntúrisma hafa sérstaklega einblínt á sjálfboðaliðann og hann álitinn velviljaður en ógagnrýninn. Þá er voluntúrismi sakaður um að stuðla að ný-nýlendustefnu (e. neo-colonialism) og ýta undir úreltar staðalímyndir af „þriðja heiminum”. Í þessari ritgerð verður gerð grein fyrir mannfræðilegri þekkingu á sviði góðgerðar-, þróunar og ferðamála sem gagnast þegar að rýnt er í hið margþætta fyrirbæri sem voluntúrismi er.Broadly defined as the intersection of tourism and developmental work, voluntourism has become a popular choice of travel. Voluntourism intertwines ideas of charity, poverty, development, and social responsibility, with leisure and travel. Critics of voluntourism have primarily focused on the volunteer, who is considered well-meaning, yet non-critical. Voluntourism is accused of promoting neo-colonialism and encouraging out-dated images of ‘the third world’. The objective of this thesis is to explore anthropological knowledge in the field of charity, development, and tourism, that offer beneficial scrutiny to the complexity that is voluntourism