22 Wartość prognostyczna badań immunohistochemicznych i DNA ploidii u chorych na raka krtani

Skomplikowany mechanizm powstawania nowotworów z jednaj strony, mało poznana biologia nowotworów z drugiej, powoduje stałe poszukiwanie nowych technik badawczych, które umożliwiłyby przewidywanie losu chorego oraz wybór optymalnej metody leczenia. Na dzień dzisiejszy nie można opierać się tylko na rozpoznaniu histologicznym i metodach diagnostycznych określających wielkość guza oraz stopień naciekania otaczających tkanek. Od dawna jest znanych szereg metod pozwalających oznaczyć komórki w fazie proliferacyjnej. Istotnym postępem okazało się wprowadzenie cytometrii przepływowej do oceny ilościowej komórkowego DNA oraz badań immunohistochemicznych do wykrywania mutacji genu p53 oraz antygenów białek wspomagających syntezę enzymów cyklu komórkowego Ki67 i PCNA.Celem niniejszej pracy jest analiza wybranych czynników prognostycznych: p53, Ki67, PCNA, DNA pliodii i aktywności proliferacyjnej u chorych na raka krtani w owiązaniu z danymi uzyskanymi z wywiadu i z przebiegiem klinicznym.Przedmiotem badań była tkanka nowotworowa pochodząca od 120 chorych na raka krtani, którzy poddani zostali leczeniu chirurgicznemu, radioterapii lub leczeniu skojarzonemu. U wszystkich 120 chorych wykonano oznaczenia immunohistochemiczne (p53, Ki67, PCNA) oraz badania DNA ploidii. Badania immunohistochemiczne wykonano w oparciu o technikę “avidin-biothin method” (ABC) wykorzystując peroksydazę jako enzym obturacyjny, natomiast dwuaminobenzydynę jako chromogen. Badania ploidii wykonano, wykorzystując cytometr przepływowy EPICS-Profil II firmy Coutlera. Wyniki przedstawiono za pomocą histogramów opracowanych za pomocą programu komputerowego wg Rabinovitcha.Weryfikacja zgodności wyników przeprowadzonych badań pozwala na rozróżnienie przydatności poszczególnych zastosowanych technik dla oceny biologii procesu chorobowego. Analiza statystyczna poprzez przedstawienie najwyższych poziomów istotności segreguje użyte techniki układając tym samym kolejność w ocenie ich użyteczności. Najbardziej przydatne w prognozowaniu okazały się te badania, które porównały ze sobą zawartość jądrowego DNA do systemu kwalifikacji TNM+G oraz wartość onkoproteiny p53 i antygenu jądrowego Ki67. Wszystkie pozostałe porównania przedstawiają niższy poziom zależności lub ich brak. Na podstawie uzyskanych wyników można zaproponować wybrany zespół technik do prognozowania przebiegu raka krtani, które w przeprowadzonej weryfikacji w oparciu o duży materiał kliniczny zawierają: klasyfikację TNM + G + DNA ploidię + p53 + Ki67