31. Analiza mutacji w genie NBS1 u chorych na czerniaka

Gen NBS1 zlokalizowany na chromosomie 8 (8p21) koduje białko – nibrynę, która wchodzi w skład systemu naprawczego dwuniciowych pęknięć DNA, kompleksu zaangażowanego w rekombinacje chromosomów mejotycznych oraz kompleksu utrzymującego homeostazę telomerów. Homozygotyczna mutacja 657del5 tego genu jest przyczyną zespołu Nijmegen, recesywnie dziedziczonej choroby dysmorficznej. U heterozygotycznych nosicieli mutacji w genie NBS1 657del5, R215W) obserwowana jest zwiększona zachorowalność na nowotwory, w tym również na czerniaka. Celem pracy było ustalenie częstości występowania mutacji w genie NBS1 u chorych na czerniaka. Przebadano 391 chorych na czerniaka, w tym bez obciążonego wywiadu rodzinnego 341. W przypadku 50 chorych u 8 występowały 1 lub 2 czerniaki w rodzinie, u 10 nowotwory płuc, u 8 nowotwory piersi, u 8 nowotwory żołądka, u 6 rak szyjki macicy, u 5 rak prostaty, pozostali wykazywali w wywiadzie występowanie nowotworów nerek, krtani, mózgu, trzustki, białaczki. DNA do badań genetycznych izolowano z limfocytów krwi obwodowej osób chorych stosując zestaw Wizard firmy Promega. Do wyszukiwania mutacji zastosowano technikę PCR-SSCP, posługując się zestawem 19 par starterów analizowano cały gen. Pasma wykazujące zmienioną migrację w żelu wycinano i poddawano sekwencjonowaniu. Dodatkowo do poszukiwania najczęściej występującej w tej genie mutacji – 657del5 wykorzystano multipleksowy PCR. W trakcie prowadzonych analiz zidentyfikowano tylko 4 mutacje weksonie 6 – R215W. Mutacja ta została wykryta u osób niemających historii rodzinnej zachorowań na nowotwory. Jej częstość i patogenność nie została dotąd ostatecznie ustalona, w przeciwieństwie do najczęściej opisywanej mutacji w tym genie 657del5, której nosicielstwo szacuje się na 1/100 – 1-300 w zależności od regionu