Bajki Szachrajki, czyli o tym, co pomyślane na opak

„Chcecie bajki? Oto bajka”3. Inicjalny wers Pchły Szachrajki pobrzmiewa nieskrywaną radością, płynącą z faktu narodzin opowieści i pełną aprobatą wobec naglącej potrzeby fabulacji. Dziś – niemal tak samo jak w dzieciństwie – urok utworu polega na tym, że nikt tu bajania się nie wypiera, że nie neguje się psoty, do rangi przyjemności podnosi się pomysłowe szachrajstwa – to jest: „niepoprawność” bohaterki, ale też opisującego ją słowa. Niewolna od andronów wierszowana opowieść o pchle psotnicy wydaje się demonstracją przekory wobec przyjętych powszechnie norm, stosowności i wyważenia. Bez kamuflaży i zbytecznego skrępowania powraca się tu do zapoznanych już nieco ludycznych źródeł literatury – tej, która bywa także niezastąpioną uciechą, krzepiącym obrządkiem języka, grą towarzyską, popisem sprawności..[…