Wprowadzenie

Zagadnienia piękna muzyki oraz jej roli społecznej i wychowawczej interesowały ludzi od bardzo dawna. Już ludy Bliskiego i Dalekiego Wschodu — w Asyrii, Babilonii, Egipcie i Chinach zajmowały się pięknem muzyki1. Także starożytni Grecy muzyce przypisywali znaczenie wyjątkowe i uważali ją za szczególny dar bogów. W ciągu wielu stuleci rozwój poglądów na muzykę, jej rolę w kształtowaniu myśli pedagogicznej i artystycznej pozostawał w bezpośredniej zależności od aktualnie dominujących prądów filozoficznych, estetycznych, socjologicznych. I tak pozostało do dziś. Zmieniająca się cywilizacja, warunki życia człowieka w poszczególnych epokach bardziej lub mniej akcentowały potrzebę obecności sztuki w życiu człowieka. Oceny zjawisk muzycznych bywały ambiwalentne, toteż badania nad wpływem muzyki na różne sfery życia społecznego człowieka (życie uczuciowe, estetyczne, moralne i inne) są wciąż aktualne, potrzebne i wymagają kontynuacji