Obrona oficerskiego honoru czy zwykłe zabójstwo? Kontrowersje i dyskusja wokół wybranych orzeczeń wojskowego sądownictwa w II Rzeczypospolitej (do 1926 r.)

Po odzyskaniu po ponad stu latach niepodległości przez Polskę doszło do zmian w sferze kulturalno-obyczajowej. Jednym z elementów owej strefy było m.in. honor, a zwłaszcza honor oficerski. Trudności, jeżeli chodzi o zdefiniowanie go wywodziły się z rozmaitego rodowodu pochodzenia kadry oficerskiej II RP (armie zaborców, Legiony Polskie czy błękitna armia gen. Hallera). Granica naruszenia honoru stała się dla każdej osoby własnym psychoetycznym elementem, która była wypadkową najróżniejszych czynników. W celu rozwiązania owych problemów powstało wówczas kilka poradników, w tym m.in. „Poradnik w sprawach honorowych” ppłk. Witolda Filimowskiego. Autorzy w niniejszej pracy zastawiają się na bazie kilku spraw z czasów II RP, czy wymieniona „ciężka obraza” przez twórcę poradnika i ogólna porada, aby „użyć broni przeciw obrażającemu” mogła dawać pozwolenie na zabicie osoby obrażającej w celu ochrony honoru oficerskiego czy to już byłoby zabójstwo?Udostępnienie publikacji Wydawnictwa Uniwersytetu Łódzkiego finansowane w ramach projektu „Doskonałość naukowa kluczem do doskonałości kształcenia”. Projekt realizowany jest ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego w ramach Programu Operacyjnego Wiedza Edukacja Rozwój; nr umowy: POWER.03.05.00-00-Z092/17-00