Case alternations : the interaction of semi-lexicality and case assignment

Kontekst składniowy ma w polszczyźnie wpływ na wystąpienie dopełniacza jako członu syntaktycznie zależnego zarówno od liczebnika, jak i od operatora negacji. Składniki z przypadkiem, który jest nosicielem funkcji semantycznej, blokują strukturalny dopełniacz przyliczebnikowy, jak również strukturalny dopełniacz w kontekstach składniowych z negacją. Zjawisko to często jest ujmowane w kategoriach opozycji przypadka strukturalnego i semantycznego/konkretnego (Chomsky 1981, 1986; Babby 1987), w ramach której charakter przypadka (strukturalny lub semantyczny/konkretny) określa jego wykładniki morfologiczne. Zwykle zakłada się, że danej frazie nominalnej jest przypisany jeden przypadek. Niniejszy artykuł przedstawia nową analizę, w której fraza nominalna może w trakcie derywacji składniowej otrzymać dowolną liczbę wartości cechy przypadka. W przypadku konfliktu wartości przypadka skumulowanych na jednym składniku decyzja, która z przypisanych wartości przypadka otrzyma wykładnik morfologiczny, zapada w komponencie poskładniowym na podstawie algorytmu wartościującego przypadki. Autorka stawia tezę, że niektóre przypadki są nacechowane leksykalnie, co prowadzi do ich projekcji w derywacji składniowej i obecności w rdzeniu konstrukcji nominalnej zawierającej liczebnik główny. Autorka wiąże tę właściwość polskich liczebników głównych z ich niepełną gramatykalizacją. Przedstawiona analiza umożliwia spójny opis alternacji przypadka członu syntaktycznie zależnego od liczebnika oraz od wykładnika negacji zdaniowej w różnych klasach kontekstów składniowych, jak również pozwala na nowe spojrzenie na rolę kategorii przypadka w języku.Polish numerals and negation participate in case alternations, a phenomenon in which their ability to trigger genitive case assignment is determined by the case environment of the nominal. In particular, oblique case contexts appear to block the genitive of numerals and negation. This phenomenon is often contextualized within the structural-inherent case distinction (Chomsky 1981, 1986; Babby 1987), with the case type (structural, inherent) playing a primary role in determining case realization; a common assumption is that only a single case is assigned per nominal. This paper proposes an alternative analysis, which takes case stacking to be freely available in the syntax. A post-syntactic algorithm then determines the final choice of overt case in contexts of case competitions. This paper further shows that certain cases appear to have a lexical requirement, leading to case percolation in the context of numerals, which are argued to be semi-lexical. Together, these assumptions accurately model the case alternations of numerals and negation, and furthermore, tell us something about the nature of case