Problemy i dylematy rozwoju polskiego systemu uczenia się przez całe życie

Od lat zdecydowana większość dorosłych Polek i Polaków jest bierna edukacyjnie. Wyniki pięciu edycji badania „Bilans kapitału ludzkiego” wskazują, że głównymi powodami tej sytuacji nie są ani koszty szkoleń, ani czas, jaki trzeba na nie poświęcić. Jest to przede wszystkim brak odpowiednich bodźców o charakterze zawodowym. Na rozwój systemu kształcenia przez całe życie należy jednak spoglądać szerzej – w perspektywie wsparcia rozwoju gospodarki opartej na wiedzy. W artykule omówione zostaną najważniejsze problemy i wyzwania, przed jakimi stoi system uczenia się dorosłych, m.in. kierunki działania polityki publicznej w zakresie rozwoju systemu uczenia się przez całe życie, wyzwania demograficzne, zmiany ścieżek kariery zawodowej, rola pracodawców i polityki organizacyjnej, związek rozwoju kapitału ludzkiego z nierównościami społecznymi oraz problemy rozwoju rynku szkoleń. Wskażemy na główne cele, jakie powinny przyświecać rozwojowi tego systemu oraz główne czynniki sukcesu