Nurses job burnout and their employment in a several health care units.

StreszczenieWstęp: Zjawisko wypalenia zawodowego dotyka wielu ludzi z różnorodnych grup zawodowych. Syndrom ten wpływa bardzo niekorzystnie na jakość wykonywanej pracy. Wspólną cechą zawodów najbardziej narażonych na wypalenie zawodowe jest psychospołeczny charakter pracy. Cel : Celem pracy było określenie, czy poziom ryzyka wypalenia zawodowego u pielęgniarek zależy od faktu zatrudnienia w jednej lub w kilku jednostkach opieki medycznej z uwzględnieniem wybranych czynników socjodemograficznych. Przedstawione badania mogą stanowić podstawę do opracowania metod mających na celu zmniejszenie występowania wypalenia zawodowego wśród pielęgniarek i pielęgniarzy mimo dużego obciążenia pracą.Materiał i metody: W badaniu udział wzięło 109 pielęgniarek i pielęgniarzy. Badanych podzielono na dwie grupy. W grupie badanej były osoby posiadające dodatkowe zatrudnienie (54 osoby), zaś w grupie kontrolnej osoby zatrudnione w jednym miejscu (55 osób). W badaniach wykorzystano metodę sondażu diagnostycznego. Posłużono się techniką ankiety. Jako narzędzie badawcze posłużył autorski kwestionariusz ankiety.Wyniki: W badaniach własnych u co dziesiątego ankietowanego stwierdzono duże ryzyko wypalenia zawodowego, a co drugi respondent charakteryzował się wysokim lub średnim ryzykiem wystąpienia wypalenia zawodowego. Badania nie wykazały zależności pomiędzy ryzykiem wypalenia zawodowego, a pracą w jednej lub wielu jednostkach opieki medycznej.Wnioski: Wśród ogółu badanych u 51,4% stwierdzono niskie ryzyko wypalenia zawodowego, w 39,5% ryzyko było na poziomie średnim, a u 9,2% na poziomie wysokim. Nie wykazano istotnie statystycznie różnic między badanymi grupami. Nie wykazano zależności także między poziomem ryzyka wypalenia zawodowego, a pracą w jednej lub kilku jednostkach opieki medycznej. Różnice pomiędzy zmiennymi socjodemograficznymi, satysfakcją z pracy, pozytywnymi i negatywnymi aspektami pracy oraz doznaniami psychofizycznymi były nieistotne statystycznie. Nie wykazano różnicy między sposobem traktowania pacjentów i radzenia sobie z symptomami wyczerpania w obu grupach.AbstractIntroduction: The phenomenon of the job burnout affects touches people from various professions. This syndrome has a negative impact on the quality of the job they do. The common characteristic of the jobs that are the most exposed to the job burnout is the psychosocial nature of the job. Aim: The aim of this master’s thesis was explain whether the level job burnout among the nurses depends on the fact of being employed in one or many medical facilities, taking some socjodemographic into consideration. The research presented may be a slep to explain methods that ain to decrease the phenomenon of job burnout among the male and female nurses although they overwork.Material and methods: 109 female and male nurses took part in this research. They were divided into two groups. In the study group there were employees that have additional employment, but in the control group there were employees with only one worksite. Results: In own research every tenth nurse suffers from the big job burnout, but every second nurse suffers from high or medium job burnout. The research doesn’t show the link between the risk of the job burnout and being employed in one or many medical facilities.Conclusion: Among the respondents, there were 51,4 % nurses that had low risk of the job burnout, 39,5% nurses had medium risk of job burnout and 9,2% nurses had high risk of job burnout. There is no link between the level of risk of job burnout and working in one or many medical facilities. Differences between socjodemographic variables, job satisfaction, positive and negative aspects of work and psychological and psychical experience were not satistically crucial. There are no differences between the way of treating the patients and dedlingwith the symptoms of the burnout in both groups