KLASİK TÜRK ŞİİRİNDE HAYÂL

Klasik Türk Şiirine yapılan eleştirilerin önde gelenlerinden biri de “hayâl mahsûlü bir şiir” olmasıdır. Oysaki Türk şiirinde üslubu meydana getiren unsurların başta gelenlerinden biri de şüphesiz ki hayaldir. Ve mısraların arka planında yatan bu hayalin anlaşılması klasik şiirimizi anlamada hayâtî bir öneme sahiptir. Bu kavram aynı zamanda pek çok şaire “Hayâlî” mahlasını verdirecek kadar büyük bir önemi haizdir. Hayal kavramı gerek edebî, tasavvufî ve gösteri sanatlarına ait bir terim olarak gerekse gerçek anlamıyla divan şiirinde sıkça kullanılan bir kelime olarak karşımıza çıkmaktadır. Bu arada hayâle dayanan birçok edebî sanatın varlığını da ifade etmek gerekmektedir. Bununla birlikte hayâl kelimesinin imaj (imge) kavramıyla aynı manada kullanılması bu kavramların içinde bulunduğu bir anlam kargaşasını da beraberinde getirmektedir. Bu durum da ister istemez Klasik Türk Edebiyatı için de bir sorun teşkil etmektedir