Multimediale pedagogiek op een urbane school

De jeugd in Nederland ligt onder vuur. In een niet aflatende stroom van artikelen en commentaren wordt een beeld opgeroepen van grote groepen jongeren, die ongeïnteresseerd en belust op rottigheid de straat en de stad onveilig maken. Zo staat de Diamantbuurt symbool voor de sociale onrust rondom Marokkaanse en Antilliaanse jongeren. Het VMBO heeft een negatieve naam en wordt afgeschilderd als de vergaarbak van het Nederlandse onderwijs. De positie van allochtone jongeren op de arbeidsmarkt is slecht, ja schokkend volgens het Sociaal en Cultureel Planbureau (Volkskrant, Bussemaker, 2006). De werkloosheid is in vier jaar meer dan verdubbeld. In de steden zit 40 procent van de allochtone jongeren zonder werk. De berichten spreken verder van criminaliteit, ‘teenmoeders’, kindermishandeling en gebrek aan normen en waarden. Wat gaat er mis met de Nederlandse jeugd? Luid wordt geroepen om een ministerie voor jeugdbeleid, maar is dat het antwoord? En moeten we, voordat we zomaar in het wilde weg antwoorden formuleren, niet eerst onderzoeken welke oorzaken aan te wijzen zijn? Luid wordt geroepen om een ministerie voor jeugdbeleid, maar is dat het antwoord? En moeten we, voordat we zomaar in het wilde weg antwoorden formuleren, niet eerst onderzoeken welke oorzaken aan te wijzen zijn