Ku Rzeczypospolitej Socjalistycznej. Studium z dziejów myśli politycznej PPS (1929-1939)

Dekada lat 30. to okres głębokich sporów i dyskusji ideowych w szeregach ruchu socjalistycznego. Na przełomie lat 20. i 30. przyjmowane dotychczas dość powszechnie w szeregach ruchu socjalistycznego założenia strategiczne znalazły się w wyraźnym kryzysie. Niniejsza rozprawa omawia źródła tego kryzysu, a także podejmuje analizę prowadzonych w szeregach PPS sporów programowych. Ukazano ogólną logikę, w oparciu o którą kształtowały się najważniejsze stanowiska i pozycje w tych sporach, a także podjęto próbę okreśelenia głębokich teoretycznych przesłanek, które legły u podstaw intensywnych, a często i gwałtownych dyskusji wokół bieżącej taktyki politycznej PPS i całego ruchu socjalistycznego. Radykalizacja ruchu socjalistycznego w latach 30. nie wynikała, w świetle prowadzonych tu rozważań, tylko z przygodnych czynników, takich jak rosnąca niecierpliwość w warunkach kryzysu gospodarczego czy frustracja wynikająca z własnej słabości, lecz stanowiła również konsekwencję zarysowującego się od początku dekady kryzysu w myśli socjalistycznej; kryzysu, który w konsekwencji doprowadził również do istotnych i co ważne trwałych przewartościowań w programie polskich socjalistów