Een levensloop- en stratificatieperspectief op vervroegde uittreding

In de context van de vergrijzende bevolking en de daarmee gepaard gaande druk op het pensioenstelsel heeft de Nederlandse overheid zich tot doel gesteld de arbeidsdeelname van ouderen te bevorderen. Beleidsmaatregelen om langer doorwerken te stimuleren, zijn onder meer het afschaffen van de VUTregelingen en het verhogen van de AOW-leeftijd. Hoewel de arbeidsparticipatie van (vooral jongere generaties) ouderen al jaren in de lift zit, is het maar de vraag of kwetsbare groepen ouderen in staat zijn om op latere leeftijd actief te blijven op de arbeidsmarkt. Deze studie onderzoekt daarom de invloed van opleidingsniveau en sociale klasse op vervroegde uittreding onder mannen in Nederland. Tevens is bestudeerd wat de invloed is van deze stratificatiekenmerken vanuit een levensloopperspectief door nadrukkelijk op arbeidsmarktloopbanen van mannen in te gaan. De resultaten tonen aan dat lager opgeleide oudere mannen vaker vervroegd de arbeidsmarkt verlaten via arbeidsongeschiktheid of werkloosheid. Ook lagere sociale klassen blijken vaker vervroegd uit te treden via arbeidsongeschiktheid of werkloosheid, omdat zij tijdens hun loopbaan langer werkzaam zijn in de industriesector en vaker arbeidsongeschikt en werkloos zijn. Naar aanleiding van deze bevindingen luidt de conclusie dat de sociale ongelijkheid onder (met name jongere generaties) ouderen zal toenemen wanneer in overheidsbeleid geen rekening wordt gehouden met kwetsbare groepen oudere werknemers