Verstoorde slaap als causale factor bij het ontstaan van depressie

Slaapgebrek is een veel voorkomend probleem in onze moderne maatschappij. Een grote groep mensen krijgt regelmatig niet genoeg slaap vanwege bijvoorbeeld werkdruk, stress, of slaapstoornissen. Omdat slaap een belangrijke rol speelt bij herstel, onderhoud en plasticiteit van zenuwcellen kan onvoldoende slaap ernstige gevolgen hebben voor het functioneren van de hersenen en voor de gezondheid in zijn algemeenheid. Talloze studies hebben aangetoond dat slecht of weinig slapen geassocieerd is met een verhoogd risico op allerlei ziektes, met name ook psychiatrische aandoeningen. Vooral de associatie tussen verstoorde slaap en depressie is erg sterk. Alhoewel verstoorde slaap nog vaak gezien wordt als een symptoom en gevolg van depressie zijn er steeds meer aanwijzingen dat verstoorde slaap bij veel patiënten juist een causale factor zou kunnen zijn die bijdraagt aan het ontstaan en in stand houden van depressie en bovendien de efficiëntie van behandelingen verminderd. Ook laten gecontroleerde experimenten met proefdieren zien dat chronisch verstoorde slaap geleidelijk aan kan leiden tot veranderingen in het brein zoals die ook voorkomen bij depressieve patiënten. Dit artikel geeft een overzicht van verschillende studies aan mensen en proefdieren die suggereren dat verstoorde slaap kan bijdragen aan depressie en bespreekt mogelijke onderliggende neurobiologische mechanismes