Genetic variation, telomeres and heart failure

Het begrijpen van onderliggende factoren en mechanismen die leiden tot cardiovasculaire aandoeningen is van groot belang om voorspellingen te doen over het ontstaan en beloop van deze ziekten. Telomeren, welke zich bevinden aan het einde van chromosomen, beschermen tegen verlies van genetische code tijdens celdeling. Telomeren verkorten in samenhang met celdeling en oudere personen worden gekarakteriseerd door verkorte telomeren. Tevens zijn telomeren van patiënten die leiden aan cardiovasculaire aandoeningen verkort ten opzichte van leeftijdsgenoten zonder cardiovasculaire aandoeningen. In deze thesis is onderzocht of leukocyten telomeerlengte het ontstaan van hartfalen kan voorspellen. Dit bleek het geval, echter was de voorspellende waarde niet sterker dan leeftijd. Daarnaast is onderzocht of leukocyten telomeerlengte bij hartinfarctpatiënten de uitkomst van het infarct op lange termijn kan voorspellen. De pompfunctie van het hart vier maanden na het infarct bleek niet gerelateerd aan de gemeten telomeerlengte. In patiënten met hartfalen op basis van coronairlijden was telomeerlengte voorspellend voor het beloop van de ziekte, echter de voorspellende waarde was niet sterker dan de leeftijd van de patiënt. Om de rol van genetische achtergrond van hartfalen uitkomsten te onderzoeken, is geanalyseerd of risicovarianten voor coronairlijden gerelateerd zijn aan hartfalen uitkomsten. Hiervoor vonden we geen bewijs. Gebaseerd op deze onderzoeken, hebben telomeerlengte en risicovarianten van coronairlijden geen meerwaarde bovenop leeftijd, om het ontstaan en de uitkomst van cardiovasculaire aandoeningen te voorspellen