Planning ontgrondingen in een herziene Ontgrondingenwet

In de Ontgrondingenwet van 1965 ontbraken belangrijke elementen waardoor er in Nederland geen wettelijk gefundeerd planmatig en gecoördineerd ontgrondingenbeleid kon worden gevoerd. In het voorstel voor een nieuwe wet wordt voor de realisatie van nieuwe winningen voor klei, beton- en metselzand, grind, kalksteen en andere bouwstoffen gebruik gemaakt van het bestaande R.O.-instrumentarium via een (nieuw) structuurschema oppervlaktedelfstoffen en provinciale streekplannen. Een eerder voorgesteld planningsconcept waarbij door de rijksoverheid een sectorale beleidsnota werd opgesteld en door provincies sectorale ontgrondingenplannen zouden moeten worden gemaakt, lijkt hiermee definitief van de baan. Overheden - zowel rijk, provincies als gemeenten - staan in het algemeen niet te trappelen om ontgrondingen ter hand te nemen. Dit ondanks het feit dat ze zelf in veel gevallen de opdrachtgever/initiatiefnemer zijn van te bouwen objecten waarvoor oppervlaktedelfstoffen nodig zijn. Met de herziene wet kan de overheid een planmatig en gecoördineerd beleid voeren. Daarnaast blijft het mogelijk dat op ad hoc basis ontgrondingsvergunningen kunnen worden afgegeven