Regional aspects of melanoma diagnosis and treatment

Dit proefschrift omvat verschillende aspecten van de diagnose en behandeling van het gemetastaseerde melanoom. Deel één van dit proefschrift beschrijft regionale isolatie-infusie (ILI). Dit is een techniek die in 1994 werd geïntroduceerd als minimaal-invasief alternatief voor regionale isolatieperfusie (ILP). Beide technieken maken behandeling mogelijk van een tot de ledemaat beperkt, uitgezaaid melanoom met behulp van regionaal hoge dosering chemotherapie. In de loop van de tijd is de ervaring met ILI toegenomen en is het protocol op diverse punten aangepast. Dit heeft geleid tot verbeterde behandelresultaten. Vermindering van de chemotherapie dosis bij patiënten met overgewicht leidt niet tot verdere afname van toxiciteit. Een systematische review van de literatuur laat zien dat ILI weinig bijwerkingen heeft en tot vergelijkbare resultaten leidt ten opzichte van ILP. Deel twee van dit proefschrift laat zien dat de schildwachtklierprocedure in Nederland nog niet bij alle daarvoor in aanmerking komende patiënten wordt toegepast. Patiënten met een hoofd-halsmelanoom, ouderen en patiënten met een lagere socioaaleconomische status ondergaan minder vaak deze stagerende procedure. Deel drie toont aan dat melanomen op de schedel in vergelijking met melanomen elders op het lichaam vaker metastaseren naar de hersenen. Gezien de toegenomen behandelopties van de laatste jaren zou juist bij deze patiënten vaker gezocht moeten worden naar hersenmetastasen omdat vroege behandeling kan leiden tot verhoogde kwaliteit van leven en mogelijk een langere overleving. Samenvattend laat dit proefschrift zien dat door betere stadiëring en effectievere behandeling er voortdurende vooruitgang is in de behandeling van melanoom waarvan het gedrag nog steeds onvoorspelbaar en onvoorstelbaar blijft