Sport: vliegensvlugge genen

Nu steeds meer eigenschappen van de mens vallen af te lezen uit het DNA is de vraag of dat voor selectie gebruikt kan worden. Selectie van sporters bijvoorbeeld. Geeft de genetische opmaak van een kind aanleiding om te veronderstellen dat zijn spieren beter ontwikkelen dan gemiddeld, zijn reflexen sneller of zijn oog-hand coördinatie nauwkeuriger? Zo ja, moet dit topsportmateriaal dan niet al vroeg worden getraind? En als het tegendeel waar is, kunnen we hem beter op een ander spoor dan topsport zetten? En als iemands genen aangeven dat er een groter risico op een hartritmestoornis en plotselinge hartdood is, mag iemand dan nog wel worden toegelaten tot de sportclub? Wat keurings- en sportartsen vroeger achterhaalden door bloeddruk meten en de borstkas te bekloppen, valt nu af te lezen uit iemands genetische profiel – en met een groter detail en grotere nauwkeurigheid. Kortom onze genen verraden wie we zijn. Niet alleen op het sportveld, ook in de rechtszaal als we een misdaad hebben gepleegd, of beweren dat we het kind zijn van een miljardair