Development of influenza vaccines in the face of pandemic threat

Het influenza virus is de verwekker van de griep en veroorzaakt in de wintermaanden epidemieen op het noordelijk halfrond. Sporadisch veroorzaakt het influenza virus een pandemie, waarbij het virus zich binnen korte tijd wereldwijd verspreidt met extra ziekte-en sterftegevaIIen tot gevoIg. Tijdens de 'Spaanse griep' pandemie van 1918 zijn naar schatting tussen 50 en 100 miljoen mensen omgekomen. Het ontstaan van een pandemie hangt samen met de introductie van een nieuw subtype influenza virus vanuit het dierenrijk in de menselijke populatie. Er bestaat dan nog geen immuniteit tegen dit nieuwe virus, waardoor het zich snel kan verspreiden. Het is onvoorspelbaar wanneer zo'n introductie plaats gaat vinden, en welk subtype influenza virus dit zal betreffen, maar dat het in de toekomst weer een keer gaat gebeuren is zeer waarschijnlijk. De uitbraken van het dodelijke H5N1 vogelgriep virus onder pluimvee in Zuidoost-Azie, waarbij ook mensen gelnfecteerd raakten, vormden een directe pandemische dreiging. De eerste uitbraak vond plaats in 1997. Sinds 2003 is het virus echter niet meer weggeweest en heeft zich in die tijd verspreid over meerdere continenten. De wereld gezondheidsorganisatie (WHO) hanteert nog steeds een verhoogde alarmfase, een stap onder het niveau waarbij overdraagbaarheid van mens naar mens gesignaleerd wordt. Tot nu overleed 60~, van de mensen met een bewezen H5N1 infectie. Als er een air-borne H5Nl virus ontstaat dat van mens naar mens overdraagbaar is -dit kan dotr mutaties van het virus of door vermenging (reassortment) met een menselijk influenza virus-kan dit tot een levensgevaarlijke pandemie lei den. Vaccinatie biedt de beste bescherming tegen infectie met het influenza virus. Echter, het ontwikkelen van een vaccin voor een eerstvolgende pandemie wordt bemoeilijkt door tal van zaken. Hieronder vallen de onzekerheid over de exacte identiteit (subtype) van het nieuwe pandemische virus, de onbekendheid van het tijdstip waarop de pandemie ontstaat, en de snelle wereldwijde verspreiding van het virus. Daamaast is de totale vaccin productiecapaciteit gelimiteerd en zijn de productiefaciliteiten gesitueerd in met name gei'ndustrialiseerde landen. Tijdens een pandemie kan daarom niet iedereen ter wereld tijdig over vaccins beschikken. Het vergroten van de beschikbaarheid van vaccins is dan ook een van de grote uitdagingen voor vaccinonderzoekers, In principe zouden door een verkleining van de benodigde dosis per vaccin, meer vaccindoses in dezelfde tijd geproduceerd kunnen worden