Expanding the applicability of Baeyer-Villiger Monooxygenases

In het proefschrift “Expanding the applicability of Baeyer-Villiger monooxygenases” wordt op verschillende manieren het gebruik van deze klasse van enzymen gemakkelijker gemaakt. Enzymen worden in toenemende mate gebruikt om puur chemische processen te vervangen. Door het stabiliseren van enzymen, het veranderen van enzymen zodat ze gewenste reacties kunnen katalyseren en door op andere manieren het gebruiken van enzymen toegankelijk te maken wordt een volgende stap richting industriele toepassingen gemaakt. De potentiele toepassingen van Baeyer-Villiger monooxygenases reiken van hoogwaardige farmaceutische producten zoals prazolen en modafinil tot bulkchemicalien die gebruikt worden als basis voor bijvoorbeeld Plexiglas. Voor al deze toepassingen zijn patenten toegekend. De grotere toepasbaarheid van deze enzymen is op verschillende manieren bereikt. Twee verschillende enzymen met elk verschillende goede eigenschappen zijn gekruist, om zo te komen tot een hybride-enzym dat van beide de goede eigenschappen heeft overgenomen. Ook is gebruikt gemaakt van de steeds toenemende mogelijkheden van computer-ontwerp om nieuwe eigenschappen te introduceren. Op basis van een model van het enzym zijn stabilizerende veranderingen berekend, die vervolgens succesvol zijn toegepast in het enzym. In het kader van de bio-based economy is samen met een aantal partners in een NWO gefinancieerd TASC project gewerkt aan het produceren van een bouwsteen voor kunstof (in dit geval plexiglas) op basis van hernieuwbare grondstoffen. Verschillende Baeyer-Villiger monooxygenases bleken in staat zijn de laatste stap in dit proces te katalyseren. Samenvattend heeft dit geleid tot verbeteringen die het gebruik van Baeyer-Villiger monooxygenases dichterbij brengen, en zijn methodes om deze verbeteringen te verkrijgen verder ontwikkeld