De overheidsstichting op het niveau van de centrale overheid

Verzelfstandiging plaatst de overheid voor de keuze van publiek- of privaatrechtelijke vormgeving van de te verzelfstandigen bestuursorganisatie. Daarbij kiest de overheid regelmatig voor de (privaatrechtelijke) stichtingsvorm. Dit boek heeft als onderwerp de overheidsstichting op het niveau van de centrale overheid. Na te hebben vastgesteld wat onder een overheidsstichting dient te worden verstaan, stelt het boek aan de orde of een overheidsstichting als vormgevingsfiguur voor delen van de bestuursorganisatie wel zo gewenst is. Ingegaan wordt op de argumenten voor en tegen de privaatrechtelijke stichtingsvorm in vergelijking met publiekrechtelijke varianten. Diverse veelgehoorde motieven pro en contra worden in dat verband op hun juridische houdbaarheid getoetst. Zoals zo vaak blijkt de waarheid ergens in het midden te liggen. De stichtingsvorm heeft zekere voordelen, maar de nadelen in de sfeer van de rechtsbescherming maken dat de keuze voor privaat- in plaats van publieksrechtelijke vormgeving problematisch is en niet zonder meer gerechtvaardigd. Om dit geconstateerde tekort aan publieksrechtelijke waarborgen op te heffen en het veelvuldige gebruik van de stichtingsvorm in goede banen te leiden, worden voorstellen gedaan tot aanpassing van de huidige wetgeving. Deze beperken zich niet tot de rechtsbescherming voor de burger, maar kijken ook naar de bevoegdheden die ministers jegens overheidsstichtingen dienen te hebben in het kader van de ministeriële verantwoordelijkheid. Daarmee wordt nieuw licht geworpen op de reeds lang bekende figuur van de overheidsstichting