DEVLETÇİLİK POLİTİKALARININ TARIM KESİMİ ÜZERİNDEKİ ETKİLERİ (1930–1940)

Devletçilik, Milli iktisat düşüncesinin Cumhuriyet’in kurucu kadroları üzerindeki etkisinin devamı olarak görülmektedir. Devlet cumhuriyetin kuruluş yıllarından itibaren ekonomik anlamda geri kalmışlığın bir nedeni olarak milli burjuvazinin yokluğunu görmüştür. Milli burjuvazi yaratma ya millileştirmeler yoluyla ya da devletin tüm olanaklarını kullanması yoluyla gerçekleşmiştir. Devletçilik de hem devletin tüm olanaklarını devreye soktuğu hem de artık kendisinin bizzat burjuvazi sınıfının yerine geçtiği bir uygulama olmuştur. Ancak tüm bu burjuvazi yaratma çabaları içinde ilginç olan, burjuvazinin tarım sektöründen çıkarılmak istenmemesidir. İttihat Terakki’den devir alınan milli burjuvazi yaratma toprak sahiplerini doğrudan hedef olarak almamıştır. Devletçilik politikalarında tarım kesimi burjuvazi olarak görülmemiş ve iktisaden zayıf bırakılmıştır. Ancak, tarım kesimine karşın desteklenen sanayi kesiminde de sermaye birikimi sağlanamamıştır. Tek parti yönetimi cumhuriyetin kuruluşundan dünya buhranına kadar olan dönemde burjuva sınıfının oluşturmayı hedeflemiştir. Ancak daha sonra gücü ve iktidarı çerçevesinde bir devletçilik politikasını sektörler arasında birbirinin tamamlayıcısı olmalarını sağlamadan sanayileşme için tarıma yük bindiren tartışmalı bir yol seçmiştir