De Maastrichtse School: dimensies van (de beoefening van) het bestuursrecht

In deze bijdrage wil ik, mede ter nadere inleiding van deze bundel, trachten de plaats te markeren van de ’Maastrichtse school’ in het bestuursrechtelijk discours. Het grootste deel van de bijdrage zal gewijd zijn aan een (toch) beknopte bloemlezing van de reacties die de producties vanuit deze school daarbuiten hebben losgemaakt. Die bloemlezing vormt zogezegd de externe dimensie van de Maastrichtse school. Daarnaast plaats ik een interne dimensie; de ervaring vanuit de Maastrichtse school zelf. Dit deelnemersperspectief is onmiskenbaar subjectief geladen, maar werpt misschien juist daarom wel een beter licht op zin en onzin van de term ‘school’. Mijn eigen bijdrage aan deze beschrijving beperkt zich vooreerst tot de selectie van wetenswaardigheden. Geen nieuwe Maastrichtse theorie derhalve, doch hooguit het accentueren van bepaalde stellingen en, aan het slot van dit opstel een beknopte reflectie op de (‘spectraal’ te onderscheiden) objectieve en subjectieve dimensie van het bestuursrecht