Parijs is een meervoud. Adriaan van Dis en de heruitvinding van de Hollander in Parijs

Parijs, tot halverwege de 20ste eeuw het onbetwiste centrum van de Europese cultuur, heeft van oudsher een grote aantrekkingskracht uitgeoefend op Nederlandse kunstenaars en schrijvers. Velen van hen verbleven er kortere of langere tijd, op zoek naar internationale erkenning. De vrijere seksuele moraal en het gunstige artistieke klimaat maakten de stad in vergelijking met Nederland tot een kunstenaarsparadijs. Deze ontwikkeling kreeg haar weerslag in het literair-journalistieke genre van de Hollander in Parijs dat in de 20ste eeuw tot grote bloei kwam, mede dankzij de groei van het toerisme naar Frankrijk. Wanneer Adriaan van Dis zich aan het begin van de 21ste eeuw in Parijs vestigt, getuigt hij van de blijvende aantrekkingskracht van de stad. Dit artikel laat zien dat Van Dis zich onderscheidt van zijn voorgangers door de gevestigde clichébeelden van Parijs kritisch te bevragen en ook de duistere keerzijde van het grotestadsleven te tonen