Yunus Emre’s Views on the World and Existence (YÛNUS EMRE’NİN DÜNYAYA VE VARLIĞA BAKIŞI)

Özet Bu yazıda, Türk irfanının önemli köşe taşlarından biri olan Yûnus Emre’nin dünyaya ve varlığa bakış açısı tespit edilmeye çalışılmıştır. Özelde Yûnus Emre olmakla birlikte, genelde Müslüman Türk büyüklerinin dünyaya ve varlığa bakışı bu şekilde ortaya konulmaya çalışılacaktır. Yûnus, dünyayı umumiyetle “fani, vefasız, zindan, cehennem, köhne saray, yel, hayâl, düş (rüya), aldatıcı, ikiyüzlü, ejderha, misafirhane, kahır evi/yeri/ocağı, leş, virane, lokma, tuzak” gibi olumsuz sıfatlarla anmakta, kimi zaman da insanı asıl hedefinden alıkoyan bir hilekâr olarak değerlendirmektedir. Yûnus insana, bu dünya malını yemeyi ve yoksullara yedirmeyi tavsiye ederken, hakiki manada varlığın sadece Hakk’a ait olduğunu söylemektedir. Ayrıca Yûnus Emre, dünya malı anlamındaki varlığın insanı tatmin etmediğini, insanın Allah aşkı ve zikriyle mutlu olacağını vurgulamaktadır. Abstract This paper examines the Muslim Turkish poet Yunus Emre’s views on universe and existence. Yunus primarily designates the world with adverse terms as “mortal, disloyal, dungeon, inferno, stale court, gale, illusion, delusion (dream), deceptive, hypocrite, dragon, guest house, grief house/place/hearth, flesh, wreck, bread, trap”; sometimes he refers to world as an obstacle deterring people from their prime goal. Yunus advises people to devour the wealth of universe, and feed paupers and warns that God is the true owner of all possessions. Besides, Yunus Emre emphasizes that the wealth of universe would not satisfy people, whereas, the love of and invocation to the God shall make the people happy