Sedimentatie en nutriëntenaanvoer in kleine rivier- en beekdalgraslanden

Door het vaststellen van de netto bijdrage vanuit het beekwater na een overstroming zijn de gevolgen van een winteroverstroming gekwantificeerd in vijf beekdalgraslanden van vier beken verspreid over Nederland. Naast de samenstelling van het sediment, bodem en vegetatie zijn de beek- en vlaktepeilen tijdens de winterperiode gevolgd in de periode van 2003 tot 2008.De bodem is grotendeels een reflectie van het sedimentatiepatroon. De vegetatiegradient volgt de bodem-sedimentatiegrondwaterstandgradient. De oeverwallen zijn zeer voedselrijk met verder van de beek voedselarmer. De schraalgraslanden liggen vaak ver van de beek en zijn voedselarm en P-gelimiteerd en overstromen met voedselarm beekwater. Bij langdurige overstroming met hoge P hoeveelheden houden de schraalgraslanden waarschijnlijk geen stand. Voornamelijk de aanvoer van N en P is een gevolg van de aanvoer van organische stof en in mindere mate van lutum zoals in grote riviergebieden