Risicogeneigdheid bij bouwvakkers in vergelijking tot enkele andere groeperingen in de Nederlandse samenleving

In dit artikel wordt de risicogeneigdheid van een groep bouwvakkers (N=284) vergeleken met die van een groep mannelijke alpine-skiers (N= 150) en een groep mannelijke huisartspatienten (N=6 l). Twee subschalen van een gevalideerde Nederlandse versie van de SBL (Spanningsbehoeftelijst) worden gebruikt, namelijk de TAS-schaal ('Thrill and Adventure Seeking') en de 0/5-schaal ('Disinhibition'). De resultaten van deze studie kunnen ook een eerste indicatie opleveren voor de toepasbaarheid van de 'risico-homeostase' theorie op de veiligheid in de werksituatie. Om de vergelijkbaarheid tussen de drie groepen te verhogen, is er gecorrigeerd voor geslacht, opleiding en leeftijd. Op basis van de resultaten kan met enige voorzichtigheid geconcludeerd warden dat de veel gehoorde opvatting, dat bouwvakkers een relatief hoge risicogeneigdheid zouden hebben, niet wordt bevestigd. Het tegendeel lijkt eerder het geval te zijn. Ten aanzien van de 'risicohomeostase' theorie kunnen vraagtekens gezet warden bij de toepasbaarheid ervan op de veiligheid in de werksituatie