Bureauonderzoek en Inventariserend Veldonderzoek, verkennende fase Cranendoncklaan 92 te Budel

KSP Archeologie heeft een archeologisch bureauonderzoek en inventariserend veldonderzoek, verkennende fase (IVO-(O)verig); booronderzoek) uitgevoerd voor de locatie aan de Cranendoncklaan 92 in Budel (gemeente Cranendonck). Het onderzoek is uitgevoerd voor de aanvraag van een bestemmingsplanwijziging in het kader van Ruimte voor Ruimte voor de herontwikkeling van de locatie en nieuwbouw van een woning. Het doel van het archeologische bureauonderzoek was het opstellen van een gespecificeerde archeologische verwachting voor het plangebied. Op basis van de landschappelijke ligging van het noordelijke deel van het plangebied binnen een dekzandvlakte en het zuidelijke deel op een dekzandrug en de archeologische vondstlocaties uit de omgeving is aan het noordelijke deel een lage verwachting toegekend voor zowel vuursteenvindplaatsen uit het Laat-Paleolithicum tot en met het Neolithicum alsmede voor nederzettingsresten uit het Neolithicum tot en met de Volle Middeleeuwen (tot in de 13e eeuw) en een hoge verwachting voor de Late Middeleeuwen (vanaf de 13e eeuw) tot en met de Nieuwe tijd. Aan het zuidelijke deel van het plangebied is een hoge verwachting toegekend voor zowel vuursteenvindplaatsen uit het Laat-Paleolithicum tot en met het Neolithicum alsmede voor nederzettingsresten uit het Neolithicum tot en met de Volle Middeleeuwen (tot in de 13e eeuw) en een lage verwachting voor de Late Middeleeuwen (vanaf de 13e eeuw) tot en met de Nieuwe tijd. Vervolgens is deze verwachting getoetst door middel van een inventariserend veldonderzoek, verkennende fase. Uit het veldonderzoek is gebleken dat in het plangebied met uitzondering van boring 6 geen enkeergrond aanwezig is, wat betekent dat eventueel aanwezige vindplaatsen ouder dan de Late Middeleeuwen veel minder goed geconserveerd zullen zijn dan verwacht. Het ontbreken van een enkeerdgrond in het grootste deel van het plangebied zou kunnen duiden op afgraven van het humeuze dek, om elders lager gelegen gronden geschikt te maken voor landbouw of kan samenhangen met de geringe boordichtheid voor de kartering van de bodemkaart, waardoor voor een te groot gebied is aangenomen dat deze uit enkeerdgronden zou bestaan. De oorspronkelijke podzolbodem is vrijwel in het gehele plangebied verdwenen, maar het potentiële archeologische sporenniveau (vanaf 30 cm -mv) in de top van de C-horizont is al dan niet nog intact aanwezig. In het noordelijke deel van het plangebied, waar historische bebouwing heeft gestaan, is geen puin van de sloop van de bebouwing aan het oppervlak aangetroffen, wat meestal wel het geval is als er is gesloopt. Boring 2, die op de plek van de boerderij/huis is gezet (Bijlage 4), laat geen diepe grondverstoringen zien die een aanwijzing zouden kunnen zijn dat zich op grotere diepte nog resten van de bebouwing aanwezig kunnen zijn. De bebouwing was waarschijnlijk ondiep gefundeerd, waardoor, gezien de ploegdiepte van 30-40 cm, de kans klein wordt geacht dat er nog resten van de historische bebouwing in de bodem te verwachten zijn. Op basis hiervan kan voor het noordelijke deel van het plangebied de lage verwachting voor zowel vuursteenvindplaatsen uit het Laat-Paleolithicum tot en met het Neolithicum alsmede voor nederzettingsresten uit het Neolithicum tot en met de Volle Middeleeuwen (tot in de 13e eeuw) gehandhaafd blijven en de hoge verwachting voor de Late Middeleeuwen (vanaf de 13e eeuw) tot en met de Nieuwe tijd worden bijgesteld naar laag. Voor het zuidelijke deel van het plangebied kan de hoge verwachting voor vuursteenvindplaatsen uit het Laat-Paleolithicum tot en met het Neolithicum worden bijgesteld naar laag en de hoge verwachting voor nederzettingsresten uit het Neolithicum tot en met de Volle Middeleeuwen (tot in de 13e eeuw) en de lage verwachting voor de Late Middeleeuwen (vanaf de 13e eeuw) tot en met de Nieuwe tijd worden gehandhaafd. Op basis van de hoge verwachting in het zuidelijke deel van het plangebied kan er een archeologische vindplaats aanwezig zijn. Wanneer de geplande graafwerkzaamheden dieper reiken dan 30 cm beneden maaiveld kunnen eventueel aanwezig archeologische resten verloren gaan en is vervolgonderzoek noodzakelijk. KSP Archeologie heeft vervolgonderzoek geadviseerd in de vorm van een proefsleuvenonderzoek binnen het bouwvlak om vast te stellen of in het plangebied archeologische resten aanwezig zijn en zo ja, welke waardering hieraan gegeven kan worden