Zeventiende-eeuwse kerkgeschiedenis en interdisciplinariteit

Kerkgeschiedenis, als historisch specialisme, wordt in Nederland beoefend aan theologische faculteiten. In de jaren zeventig heette het vak ‘kerk- en dogmengeschiedenis’. Tegenwoordig wordt het ook wel aangeduid als ‘geschiedenis van het christendom’. Daarmee wordt ruimte geschapen voor een wat bredere benadering van het vak. Immers, ‘het christendom’ omvat meer dan kerkelijke instituties en de ontwikkeling van christelijke leerstelsels. Toch domineren de ideeën van vooraanstaande theologen, de daaruit voortkomende theologische stromingen en de kerkelijke instituties waarin deze een plaats vinden vooralsnog het onderzoeksveld van de kerkgeschiedenis. Hoe komt dat — en kan het ook anders