De visvijvers van huis Westering; aardgastransportleidingtracé Odiliapeel-Melick (A-665), catalogusnummers 50 en 51, gemeente Peel en Maas; archeologisch onderzoek: proefsleuven.

In opdracht van N.V. Nederlandse Gasunie heeft RAAP Archeologisch Adviesbureau in maart 2012 een inventariserend veldonderzoek in de vorm van proefsleuven uitgevoerd in verband met de aanleg van een aardgastransportleiding in de onderzoeksgebieden Westeringlaan (vindplaats 50) en ’t Kasteel (vindplaats 51) te Maasbree, gemeente Peel en Maas. Het voornaamste doel van het proefsleuvenonderzoek was het toetsen en aanvullen van de gespecificeerde archeologische verwachting met betrekking tot de onderzochte gebieden, waarbij het in eerste instantie ging om het al dan niet vaststellen van de aanwezigheid van archeologische resten. Tijdens het onderzoek zijn in vindplaats 50 uitsluitend recente verstoringen en natuurlijke sporen aangetroffen. Ondanks het bij het vooronderzoek aangetroffen aardewerk aan het oppervlak bleek er geen vindplaats in de ondergrond aanwezig te zijn. Naar aanleiding van de resultaten van het proefsleuvenonderzoek wordt vervolgonderzoek niet noodzakelijk geacht. In vindplaats 51 zijn in het beekdal van de Everlose beek twee visvijvers en sloten behorende tot het voormalige adellijke huis Westering aangetroffen. De vijvers zijn mogelijk al aangelegd in de 16e of 17e eeuw. Ophogingslagen naast de vijvers zijn waarschijnlijk afkomstig van de aanleg en/ of van opschoning van de vijvers. In de vroege 19e eeuw waren de vijvers waarschijnlijk al grotendeels verland. Begin 20e eeuw zijn ze uiteindelijk volledig gedempt. De twee aangetroffen sloten vormden waarschijnlijk perceelsgrenzen. Het vondstmateriaal bestaat uit fragmenten baksteen, een geglazuurde vloertegel, leisteen en kwartsitisch zandsteen. Met de aanleg van een extra proefsleuf, waarbij het volledige profiel gedocumenteerd is en de vijvers op pollen bemonsterd en geanalyseerd zijn, is de vindplaats inhoudelijk voldoende gedocumenteerd. Naar aanleiding van de resultaten van het (aanvullende) proefsleuvenonderzoek wordt dan ook geen vervolgonderzoek noodzakelijk geacht