De kwaliteit van beoordelingen door simulatiepatiënten in een Objective Structured Clinical Examination (OSCE): Een analyse van interbeoordelaarsovereenstemming

Inleiding: In deze studie staat de kwestie centraal of simulatiepatiënten, die getraind zijn in het spelen van de rol van patiënt tijdens examens maar niet medisch geschoold zijn, in staat zijn kandidaten bij een stationsexamen te beoordelen. De context waarbinnen dit onderzoek plaatsvond was de toetsing van medische competenties van buitenlandse artsen via het zogenaamde Dutch Clinical Skills Assessment (DCSA). De hoofdvraag was: wat is de overeenstemming in de door simulatiepatiënten gegeven beoordelingen van kandidaten bij het DCSA? Methode: Voor het beantwoorden van de onderzoeksvraag zijn zowel de beoordelingen gebruikt van 445 koppels van twee simulatiepatiënten als de beoordelingen van 17 koppels van een simulatiepatiënt en een arts. Om na te gaan in hoeverre er consistentie was in de beoordelingen van een koppel zijn voor anamnese, lichamelijk onderzoek en communicatieve vaardigheden Cohen's kappa-coëfficiënten (K) berekend. Resultaten: Uit de resultaten blijkt dat de beoordelaarsovereenstemming op anamnesevaardigheden en lichamelijk onderzoek redelijk tot hoog is. Wat betreft de communicatieve vaardigheden bleek de overeenstemming een stuk lager te zijn. Overigens waren er geen verschillen wat betreft de consistentie van de beoordelingen tussen koppels van simulatiepatiënten en koppels van een simulatiepatiënt en een arts. Conclusie/Discussie: Hoewel de resultaten gebaseerd zijn op een steekproef van beperkte omvang, wijzen de resultaten van dit onderzoek erop dat beoordelingen van medische competenties op een efficiënte wijze kunnen worden verzameld door simulatiepatiënten als beoordelaars in te schakelen