De wolhandkrab, een Hollandse exoot; Een marktverkenning

Er is een omvangrijke afzetmarkt voor de Nederlandse wolhandkrab, bestaande uit Chinese, Japanse en Koreaanse consumenten in grote Europese steden. In 2010 bedroeg de totale vangst van wolhandkrab in Nederland circa 140 ton. Daarvan was ongeveer de helft afkomstig uit het rivierengebied en de andere helft uit het noorden en het IJsselmeergebied. De Nederlandse sector voor wolhandkrab zou volgens handelaren de afzet in potentie vijf tot tien keer kunnen verhogen. Om deze groei te realiseren is effectieve promotie benodigd, gericht op potentiële afnemers van Chinese, Japanse of Koreaanse afkomst. Mogelijke instrumenten kunnen zijn: advertenties in vakbladen, communicatie via netwerken van handelaren en certificering. De Nederlandse keten voor wolhandkrab bestaat uit circa 250 beroepsvissers en drie handelaren die het product exporteren. In de afgelopen jaren is de prijs per kg wolhandkrab gestegen, naar circa 10 euro per kg in 2010. En is de prijs na het vangstverbod in het rivierengebied verder gestegen naar circa 12 euro per kg. Voor veel consumenten in China, Korea en Japan is de wolhandkrab een delicatesse, die gemiddeld tussen de één tot vijf keer per jaar wordt geconsumeerd. Uitzondering is de regio in en rond Shanghai, waar men het product aanzienlijk vaker eet. Hoewel het eten van sommige delen van de wolhandkrab vanuit gezondheidsrisico afgeraden wordt (bijvoorbeeld maag en longen), blijkt in de praktijk dat ze na het koken of stomen van de gehele krab toch (ongewild) gegeten worden. Ter realisering van marktkansen dient er meer samengewerkt te worden in de keten. Voor het organiseren van promotie, maar ook om aan uitdagingen als het vangstverbod en beheer te werken