Indicatoren voor toezicht op de openbare gezondheidszorg.

Veel GGD-en hanteren eigen methodes om gegevens te verzamelen waarmee de kwaliteit van de openbare gezondheidszorg kan worden gemeten. Dat betekent dat de gegevens die nu verzameld worden onderling niet gemakkelijk te vergelijken zijn door de Inspectie voor de Gezondheidszorg. Hierdoor is het voor de inspectie vrijwel onmogelijk om zich een goed en eenduidig oordeel te vormen. Dit blijkt uit onderzoek van het onderzoeksinstituut NIVEL (Nederlands Instituut voor Onderzoek van de Gezondheidszorg) gesubsidieerd door de Inspectie voor de Gezondheidszorg (IGZ). Openbare gezondheidszorg is wat vroeger ‘volksgezondheid’ heette en in het buitenland ‘public health’ genoemd wordt. Hieronder vallen de GGD-en en de instellingen die de jeugdgezondheidszorg van 0-4 jaar uitvoeren. Het NIVEL heeft in het kader van dit onderzoek, samen met de Inspectie, een set indicatoren ontwikkeld waarmee de GGD-en voortaan op een eenduidige manier hun kwaliteitsgegevens kunnen verzamelen. Met die gegevens kan de Inspectie verantwoord, en met minder menskracht, op meer inspectie-objecten toezien dan nu het geval is. De eerste inventariserende, fase van het gelaagd en gefaseerd toezicht, waarin de zorginstellingen gegevens moeten aanleveren op basis van door de Inspectie aangegeven indicatoren, zal daardoor efficiënter en effectiever worden. De indicatoren zijn ontwikkeld door middel van literatuuronderzoek naar bestaande indicatoren, en bijeenkomsten met experts. Vervolgens zijn ze getest bij vier GGD-en en 2 instellingen voor het uitvoeren van de jeugdgezondheidszorg. De indicatoren hebben vooral een signaalfunctie: zij geven inzicht in hoe het gesteld is met de openbare gezondheidszorg in een bepaalde regio. Dit kan leiden tot een inspectiebezoek als een instelling onder de norm zit. Dat laatste kan overigens een legitieme reden hebben. De IGZ zal zorgdragen voor verdere implementatie van de set indicatoren