Meta-analyse: introductie praktijkondersteuning op HBO-niveau in de huisartspraktijk in Nederland.

Bijna één op de drie Nederlandse huisartsen werkt samen met een praktijkondersteuner. Zowel huisarts als patiënt zijn daar blij mee. De kwaliteit van zorg verbetert erdoor, met name bij mensen met astma/copd. En de huisarts vindt het minder druk. Of een praktijkondersteuner werkelijk tijd bespaart is nog niet aangetoond. Dit blijkt uit een meta-analyse door het NIVEL van 11 lokale en 2 landelijke onderzoeken naar de invloed van de praktijkondersteuner op de huisarts geneeskundige zorg. Het onderzoek is verricht in opdracht van de Landelijke Huisartsen Vereniging (LHV). Praktijkondersteuners zijn medische professionals op HBO-niveau, hun taken liggen vooral in de sfeer van controle, voorlichting en begeleiding van met name chronisch zieken en ouderen. De meeste ondersteuners hebben een verpleegkundige achtergrond of zijn doktersassistentes met een aanvullende opleiding. Uit het onderzoek blijkt dat de patiënten erg tevreden zijn over de inzet van praktijkondersteuners in de huisartspraktijk. Zo kwam uit één onderzoek naar voren dat driekwart van de patiënten wier huisarts een praktijkondersteuner heeft, zou niet terug willen naar de oude situatie.Praktijkondersteuners worden met name ingezet voor de zorg aan chronisch zieken, zoals astma/copd-patiënten en diabetespatiënten en voor de zorg aan ouderen. Met name bij astma/copd patiënten is er bewijs dat de kwaliteit van de zorg is verbeterd met de komst van de praktijkondersteuner. De betrokken huisartsen werken meer volgens richtlijnen van hun beroepsorganisatie en daarnaast er is ook een verbetering van klinische uitkomsten aangetoond. Bij diabetes-patiënten en bij de zorg voor ouderen is het te vroeg om deze conclusie te trekken. Hier lopen nog grootschalige onderzoeken. Huisartsen hebben het gevoel dat hun werk gemakkelijker wordt door een praktijkondersteuner, omdat die hen concreet werk uit handen neemt. Wel moet een praktijkondersteuner worden begeleid en moet, zeker in het begin, worden geïnvesteerd in de samenwerkingsrelatie. Bovendien genereert een praktijkondersteuner ook werk, bijvoorbeeld doordat nieuwe ziektegevallen worden opgespoord. Een vermindering van de objectieve werklast is dan ook niet of in geringe mate gevonden bij het huidige takenpakket van de praktijkondersteuner