Occupational therapy in hospital based care in The Netherlands.

Een betrekkelijk jong paramedisch beroep is dat van de ergotherapeut. De ergotherapie richt zich op de gevolgen van ziekte en de betekenis die deze gevolgen hebben voor de activiteiten in het dagelijks leven. Hoewel het beroep wettelijk erkend is en in de gezondheidszorg is ingebed, is de kennis van de ergotherapie nog weinig geëxpliciteerd, gestructureerd en getoetst. Als eerste stap naar wetenschappelijke fundering van de ergotherapie heeft het NIVEL een beschrijvend en analyserend onderzoek uitgevoerd naar de praktijk van ergotherapie in ziekenhuizen, revalidatiecentra, verpleeghuizen en psychiatrische instellingen. De ergotherapie past goed in het Nederlandse gezondheidszorgbeleid, waarin zorg die mensen in staat stelt zo lang mogelijk zelfstandig te functioneren, als zeer belangrijk wordt gezien. In de thuiszorg is er dan ook een duidelijke rol voor de ergotherapeut. De praktijk bevestigt dit: in de afgelopen vijf jaar is het aantal in de thuiszorg werkzame ergotherapeuten toegenomen met 75%. De overheid steunt deze groei. Speciaal ten behoeve van de extramurale ergotherapie zijn formulieren ontwikkeld en getoetst waarmee naar extramuraal werkende ergotherapeuten kan worden verwezen. Daarnaast is een bijbehorend rapportageformulier ontwikkeld waarmee ergotherapeuten kunnen terug rapporteren en verwijzen. Hulpverleners zouden in de toekomst graag met de formulieren willen werken. Hoewel er op het ogenblik een tekort aan ergotherapeuten bestaat, is het aantal studenten op de opleidingen ergotherapie zo snel toegenomen dat er een overschot dreigt. Een goede raming van het aantal ergotherapeuten dat in de toekomst nodig is, is van belang