Gedeelde ruimte: De ontvankelijkheid van zorgverleners in patëntencontacten

Zorgverleners zijn gericht op het welzijn van patiënten. Zij werken daarbij evidence based en zijn persoonlijk betrokken. Maar wat gebeurt er tijdens de patiëntencontacten eigenlijk met henzelf? Wat maakt dat zij zich vaak op een bevlogen manier kunnen inzetten voor anderen? In dit promotieonderzoek wordt belicht wat zorgverleners menen zelf te krijgen in deze contacten. Hoe - en waarvoor - zijn zij ontvankelijk? Dit wordt in verband gebracht met ervaringen als bewogen worden en in beweging komen, betrokken zijn en geraakt worden, met leren en waarde-ervaringen krijgen. De auteur laat zien dat zorgverleners en zorgontvangers zich tijdens de contacten met patiënten in een ‘gedeelde ruimte’ (kunnen) bevinden. Deze ruimte levert zorgverleners kennis, inspiratie en de ervaring van zin op. Meer aandacht voor deze motiverende vorm van ontvankelijkheid is daarom wenselijk. Beate Giebner (1955) is sinds 1998 werkzaam als humanistisch geestelijk verzorger in het AMC, Amsterdam. Zij verrichtte dit promotieonderzoek (2009-2015) bij de afdeling Medische ethiek van de Faculteit der Geneeskunde aan de Universiteit van Amsterdam (UVA). De bevindingen in dit kwalitatief onderzoek zijn gerelateerd aan Peter Sloterdijks filosofische beschouwingen over tussenmenselijke contacten als gedeelde ruimtes (‘sferen’) en de uitdaging het leven als ‘oefening’ te leven