Compulsory religion education and religious minorities in Turkey

Ayse Seda Müftügil onderzocht de geschiedenis van het verplichte religieuze onderwijs in het Turkse onderwijssysteem. Ze keek vooral naar de context van religieuze minderheden (joden, orthodoxe christenen, Armeniërs en de islamitische alevieten) en het secularistische principe van de Turkse maatschappij. Ze bestudeerde het onderwijsbeleid en de politieke debatten met betrekking tot de inhoud van de religielessen die voor het eerst in 1924 geïntroduceerd zijn en daarna continu een onderwerp van machtstrijd zijn geworden. Müftügil laat zien dat de standpunten van niet-moslims en alevieten met betrekking tot het nationale curriculum behorend bij het religieuze onderwijs grotendeels gemarginaliseerd zijn gebleven in dit tijdperk. De gevolgen van de asymmetrische relatie die de staat met de niet-moslims en de alevieten had ingevoerd, kunnen volgens Müftügil worden aangetoond door te kijken naar de Turkse educatieve arena, met name door onderzoek naar zowel de geschiedenis van het religieuze onderwijs als naar de persoonlijke ervaringen van de religieuze minderheden over deze les. Door middel van diepgaande interviews met de leden uit verschillende minderheden, toont Müftügil hoe de religieuze minderheden weerstand bieden aan en onderhandelen over het fenomeen van ‘het verplichte religieuze onderwijs’. Tegelijkertijd reflecteert ze op hun ervaringen met deze les, wat ideeën geeft over de relatie die ze met de Turkse staat opbouwen